Jestem certyfikowaną psychoterapeutką EAGT (Europejskie Stowarzyszenie Psychoterapeutów Gestalt), absolwentką Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego oraz Instytutu Terapii Gestalt w Krakowie. W latach 1998-2003 byłam stypendystką Ministerstwa Edukacji Narodowej. W latach 2003-2014 roku pracowałam jako badacz jakościowy (psycholog zajmujący się wspieraniem działów marketingu badaniami) w Instytucie Badań Rynku i Opinii GfK Polonia w Warszawie. Od 2010 roku pracuję jako psychoterapeuta w gabinecie.

Oprócz ukończenia 4-letniego szkolenia psychoterapeutycznego, uczestniczyłam w wielu warsztatach rozwijających moją wiedzę i umiejętności. Ukończyłam również dwuletnią niestacjonarną szkołę psychopatologii w Turynie prowadzoną przez psychiatrów i psychoterapeutów: Jana Roubala, Michele Gecele oraz Gianniego Francesettiego.

Pod spodem większości zaburzeń psychicznych jest patologia relacji. Psychoterapia jest więc dla mnie sposobem na zbudowanie nowych możliwości relacyjnych człowieka poprzez poszerzenie świadomości oraz możliwość przeżycia w bezpiecznych warunkach niedokończonych, nienazwanych lub wypartych traum. Pracuję zarówno analitycznie, jak i koncentruję uwagę na ciele człowieka, żeby wspomóc w dłużej perspektywie pełne odczuwanie uczuć i emocji.

Moją ulubioną metaforą psychoterapii, którą zaczerpnęłam od Carmen Vazquez de Bandin z Centro de Terapia y Psicologia w Madrycie jest tzw. wspólne tworzenie zielonego koloru. Jeśli ja jestem koloremniebieskim, a Ty żółtym, to ja zawsze pozostanę niebieska, a Ty zawszepozostaniesz żółty. W psychoterapii nie chodzi więc o to, żeby zmienić człowieka w inną osobę, bo zawsze będziemy różni. Nie jest też naszym celem zachować status quo – abym ja cały czas była niebieska, a Ty żółty, gdyż wówczas pozostajemy obok siebie, we własnych, zamkniętych światach. Chodzi o to, abyśmy potrafili spotkać się z drugim człowiekiem w taki sposób, by wspólnie stworzyć nową jakość– zielony kolor, który powstaje z połączenia żółtego i niebieskiego. Po takim spotkaniu, kiedy ruszamy dalej w świat, nic już nie jest takiesamo – staję się żółtym, niosąc w sobie wspomnienie zielonego. Takiespotkanie zmienia zarówno klienta terapii, jak i samego terapeutę. Z tego też powodu zawód psychoterapeuty jest niebywale ciekawy – pozwala nie tylko towarzyszyć innym w ich rozwoju, lecz takżenieustannie rozwijać siebie samego.

Pracuję z osobami w depresji, doświadczającymi różnych trudności życiowych, z wypaleniem zawodowym, objawami psychosomatycznymi, obsesyjno-kompulsywnymi, zaburzeniami osobowości. Nie pracuję z osobami z aktywną psychozą.

Pracuję z osobami pełnoletnimi i parami.

I work also in English.

Работаю также на русском языке.